χέρνιπτρον

τὸ, Α

το χέρνιβον* («τὸ τοῡ ὑγροῡ ἀποδεκτικὸν ἀγγεῑον», Φιλήμ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < χέρνιψ, -ιβος + επίθημα -τρον*].